ยูเซบิโอ

ไอ้เสือดำแห่งโมซัมบิก” เริ่มต้นอาชีพค้าแข้งกับทีมเล็กๆในระแวกบ้านเกิดอย่าง สปอร์ติ้ง คลับ โลเร็นโก้ มาร์เควสต์ ยูเซบิโอ มีแววดีตั้งแต่สมัยเด็กๆด้วยร่างกายที่สูงใหญ่ (1.75 เมตร หนัก 73 กิโลกรัม) จิตใจห้าวหาญ ไม่ยากนักที่ทีมใหญ่ๆของ ลิสบอนจะให้ความสนใจ ทั้ง สปอร์ติ้ง ลิสบอน ยันไปถึง เบนฟิก้า อีกฟากนึงของประเทศยูเซบิโอ ได้เซ็นสัญญากับ เบนฟิก้า ตอนอายุ 18 แต่กว่าจะได้ลงเล่นเกมชุดใหญ่ครั้งแรกก็ต้องอาศัยเวลา 1 ปีเต็ม และยิงประตูได้ซะด้วย จากนั้นมาก็ยิงไม่หยุดให้กับยอดทีมแห่งเมืองหลวง รวมแล้วกับการลงเล่นในเกมลีกสูงสุดของโปรตุเกส 301 เกม ยิงไป 317 ประตู เป็นสถิติที่น่าขนลุกใช่ย่อยยูเซบิโอ ใช้เวลา 2 ปีกับเบนฟิก้า ในการเป็นตัวหลักพาทีมคว้าแชมป์ ยูโรเปี้ยน คัพ เหนือ ทีมเต็งของ อัลเฟรโด ดิ สเตฟาโน่ เรอัล มาดริด เมื่อปี 1962 รวมถึงคว้ารองแชมป์ถ้วยใบนี้ ได้ 3 สมัย กับ เบนฟิก้า ในปี 193, 1965 และ 1968 อีกด้วยในปี 1965 ยูเซบิโอ ได้รับรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมของยุโรป ก่อนที่ในปี 1968 เขาจะสามารถคว้ารางวัล โกลเด้น บูท ได้ครั้งแรก ในฐานะที่เป็นนักเตะที่ยิงประตูได้มากที่สุดในทวีปยุโรป และในอีก 5 ปี ถัดมา ยูเซบิโอ ก็สามารถคว้ารางวัลดังกล่าวได้อีกครั้งหลังจากใช้ชีวิตนักเตะอย่างรุ่งโรจน์กับ เบนฟิก้า ในที่สุด ยูเซบิโอ ก็ตัดสินใจย้ายไปเล่นยังต่างแดนในลีกฟุตบอลของทวีปอเมริกาเหนือ (North American Soccer League หรือ NASL) โดยในช่วงระหว่างปี 1975 ถึง 1977 ยูเซบิโอ ได้เล่นให้กับทีม บอสตัน มินูเมน (1975) และ มอนเตเรย์ (1976) ก่อนที่ เขาจะย้ายกลับมาค้าแข้งในโปรตุเกสอีกครั้ง กับทีมเล็กๆ ในลีก อย่าง เอสซี ไบร่า-มาร์ ทีมในดิวิชั่น 1 ในฤดูกาล 1976/77

แต่จากนั้นไม่นาน ยูเอซีบิโอ ก็เหินฟ้ากลับไปเล่นในลีกทวีปอเมริกาเหนืออีกครั้งกับทีม โตรอนโต้ เมโทรส-โครเอเชีย (1976) และ ลาสเวกัส ควิกซิลเวอร์ (1977) และประสบความสำเร็จสูงสุดกับทีม นิวเจอร์ซี่ย อเมริกันส์ ในฤดูกาล 1977/78 ด้วยการพาต้นสังกัดความแชมป์ลีกได้สำเร็จ ซึ่งหลังจากนั้น เขาก็กลับมาเล่นในโปรตุเกสอีกครั้ง กับทีมเล็กๆ อย่าง ยูนิเอา เดอ โตมาร์ ทีมในดิวิชั่น 2 ในฤดูกาล ยูเซบิโอ ได้ลงเล่นเกมแรกให้กับทีมชาติเมื่อเดือนตุลาคม ปี 1962