จอร์จ เบสต์

นวัย 15 ปี จอร์จ มีโอกาสแสดงฝีเท้าให้ บ็อบ บิชอป (Bob Bishop) แมวมองของ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ได้เห็น บ็อบถึงกับตะลึงในความสามารถของเจ้าหนูคนนี้ และอุทานออกมาเบา ๆ ว่าเดือนกรกฎาคม 1961 จอร์จ เบสต์ เดินทางออกจากบ้านเป็นครั้งแรก มุ่งหน้าสู่เมืองแมนเชสเตอร์อันห่างไกล พร้อมกับเพื่อนอีกคนชื่อ เอริก แม็คมอร์ดี้ (Eric McMordie) เพื่อทดสอบฝีเท้ากับ แมนฯ ยูไนเต็ด เป็นเวลาสองสัปดาห์ขณะนั้น จอร์จอายุเพียง 15 ปีเท่านั้น ความห่างไกลจากบ้านเกิด ทำให้เด็กหนุ่มคิดถึงครอบครัวเหมือนใจจะขาด เขาไม่อาจทนกับความกดดันที่ทรมานได้อีก จึงตัดสินใจกลับบ้านหลังมาทดสอบฝีเท้าได้เพียงแค่สองวันเท่านั้นฤดูใบไม้ร่วงปี 1963 จอร์จ เบสต์ ในวัย 17 ปี ได้สัญญาอาชีพด้วยค่าจ้าง 17 ปอนด์ต่อสัปดาห์ โดยประเดิมนัดแรกให้กับทีมชุดใหญ่ในวันที่ 14 กันยายน ที่พบกับ เวสต์บรอมวิช อัลเบียน ซึ่งเขาเล่นในตำแหน่งปีกซ้าย และช่วยให้ยูไนเต็ดเก็บชัยชนะไปได้ 1–0

วันที่ 28 ธันวาคม เขาซัดประตูแรกให้กับยูไนเต็ด ในเกมเปิดบ้านเอาชนะ เบิร์นลีย์ 5–1 และหลังจากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ถูกส่งลงเล่นเป็นประจำ ตลอดทั้งฤดูกาล 1963–64 ที่เหลือ โดยเขามีฤดูกาลแรกที่น่าประทับใจ ด้วยการลงเล่น 17 นัด  ยิงได้ 4 ประตูเรื่องราวหลังจากนั้นคือประวัติศาสตร์ ด้วยพรสวรรค์ในการครอบครองบอลที่โดดเด่น เขากลายเป็นผู้เล่นที่ดีที่สุดของยูไนเต็ด ร่วมกับ บ็อบบี้ ชาร์ลตัน (Bobby Charlton) และ เดนิส ลอว์ (Denis Law) ที่มีส่วนช่วยให้ยูไนเต็ดคว้าแชมป์ดิวิชั่น 1 อังกฤษ 2 สมัย (1964-65 และ 1966-67) และยูโรเปี้ยน คัพ 1 สมัย (1967-68)ผลงานที่ทำให้เขาเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก เกิดขึ้นในถ้วยยูโรเปี้ยน คัพ (European Cup) ฤดูกาล 1967-68 ที่ยูไนเต็ดเข้าชิงชนะเลิศ พบกับ เบนฟิกา ทีมดังแห่งโปรตุเกส ซึ่งนำทัพโดย "เสือดำแห่งโมซัมบิก" ยูเซบิโอ (Eusebio) นักเตะดาวดังแห่งยุค บนสนามเวมบลีย์ ที่มีคนดูกว่า 92,225 คน

ในเกมนี้ จอร์จ  ทำผลงานได้อย่างดีเยี่ยม เขาเล่นในตำแหน่งปีกซ้าย และใช้สองเท้าที่คล่องแคล่วของตน เลี้ยงหลบกองหลังเบนฟิกา อย่างเป็นอิสระ เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม และยิงได้ 1 ประตู ในนาทีที่ 92 ช่วยให้ยูไนเต็ด เอาชนะเบนฟิกาไปได้ 4-1 คว้าแชมป์ยูโรเปี้ยน คัพ อย่างยิ่งใหญ่ เป็นทีมแรกของอังกฤษ ชัยชนะจากการคว้าแชมป์ยุโรป และรางวัล บัลลงดอร์ นักเตะยอดเยี่ยมของทวีปยุโรปในปี 1968 ด้วยนั้น ทำให้ จอร์จ โด่งดังอย่างฉุดไม่อยู่ หนังสือพิมพ์ทุกฉบับ ล้วนลงข่าวเป็นหน้าของเขา และตามติดไลฟ์สไตล์ของเขา ประหนึ่งราวกับเป็นดารา

แจ็ค เบลล์ นักเขียนของนิวยอร์กไทม์ส ถึงกับเขียนไว้ว่า"จอร์จ เบสต์ ร่ายมนต์สะกดในการเล่นฟุตบอล แบบที่ เดอะ บีทเทิลส์ ทำกับดนตรี เขาคือผู้ให้ความบันเทิงในสนามตัวจริง ก่อนที่นักกีฬาจะกลายเป็นคนดัง เขาเป็นฮีโร่ของชนชั้นแรงงาน ในกีฬาอังกฤษที่มีชนชั้นแรงงานมากที่สุด และเขาคือดาราลูกหนังคนแรกของโลก"